Οι πιο σημαντικές εξελίξεις και συνεπώς οι πιο καταλυτικές αλλαγές που έφερε στη ζωή μας η δεκαετία του 2000 είναι οι παρακάτω:
1-Η γέννηση και διάδοση του ευρώ, που συνοδεύτηκε από πολλά καλά αλλά και πολλά δεινά. Το κυριότερο από τα δεινά, τουλάχιστον για τη χώρα μας, είναι ότι με την επικράτησή του, επικράτησε και η ακρίβεια. Προϊόντα που κόστιζαν ένα «κατοστάρικο», κοστίζουν σήμερα ένα ευρώ, και βάλε. Στην ουσία το ευρώ αντικατέστησε το παλιό κατοστάρικο. Μόνο που το ευρώ αντιστοιχεί σε 340 πάλαι ποτέ δραχμές. Έτσι σήμερα θεωρούμε φυσιολογικό να πληρώνουμε 1.500-2.000 δραχμές για ένα φραπέ! Ή να ντρεπόμαστε να αφήσουμε πουρμπουάρ 50 λεπτά (170 δρχ.) όταν κάποτε θεωρούμασταν γενναιόδωροι αφήνοντας ένα πενηντάρικο… Στα καλά του «νέου» νομίσματος είναι και η σταθερότητα που προσφέρει. Ναι μεν δεν μπορεί η κάθε χώρα να υποτιμήσει πλέον το νόμισμά της, προκειμένου να προστατεύσει τις εξαγωγές της κλπ., αλλά είναι και δύσκολο για τους απανταχού κερδοσκόπους να το πλήξουν. Και ας μη ξεχνάμε, πως αν δεν είμαστε μέλος της ευρωζώνης, η τελευταία δημοσιονομική και όχι μόνο κρίση που πλήττει τη χώρα μας, θα μπορούσε ίσως και να μας οδηγήσει σε λύσεις εποχής Τρικούπη…
2-Η απόλυτη επικράτηση της «κομμουνιστικής» Κίνας στη παγκόσμια οικονομική (και οσονούπω) πολιτική διεθνή σκακιέρα είναι δημιούργημα της δεκαετίας που κλείνει. Η πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη, αν δεν κυριαρχεί επισήμως σήμερα, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα κυριαρχήσει πολύ σύντομα. Το περίεργο οικονομικό σύστημα που εφαρμόζει, σε συνδυασμό με την παραδοσιακή πειθαρχία του πολυπληθούς λαού της, είναι αυτά που έχουν δημιουργήσει τη νέα Κίνα. Η οποία σαν υπερδύναμη πλέον, μπορεί και καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα ή ρυπαίνει δυσανάλογα, χωρίς να υφίσταται καμία μα καμία διεθνή συνέπεια. Τουναντίον. Απολαμβάνει διεθνούς πολιτικού, και κυρίως οικονομικού κύρους. Η ανάπτυξή της είναι θηριώδης, η συγκέντρωση ρευστού χρήματος τρομακτική, η βιομηχανική της εξέλιξη αυξάνεται καθημερινά, και η πολιτική της επιρροή δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αυτό το ταχύ ρυθμό. Αν λοιπόν, τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν, η Κίνα θα είναι αυτή η οποία και θα σημαδέψει τις εξελίξεις του αιώνα που διανύουμε. Άσχετα αν κάτι τέτοιο φάνταζε απίθανο πριν από 10-15 μόλις χρόνια.
3-Η ανάδυση του μεγάλου και αμφιλεγόμενου πολιτικού, που ονομάζεται Βλαδίμηρος Πούτιν. Ενός πολιτικού που επανέφερε την απαξιωμένη χώρα του στο προσκήνιο, επιβάλλοντας μια ιδιόμορφη τάξη στην οικονομία της, ξαναδίνοντας εθνική περηφάνια στους πολίτες της, Η αναβίωση της ρωσικής κυριαρχίας (αυτή τη φορά σε θέματα ενέργειας και όχι στρατιωτικής ισχύος), είναι το βασικό επίτευγμα του Βλαδίμηρου, ο οποίος πήρε μια χώρα βουτηγμένη στη μαφιόζική μεθοδολογία, που μόλις είχε βγει από 70 χρόνια «κομμουνισμού» και τη μεταμόρφωσε σε μια ισχυρή υπερδύναμη, έστω δευτέρου μεγέθους.
4-Οι προσδοκίες που δημιούργησε ο Ομπάμα. Όχι μόνο για τη χώρα του αλλά και για ολόκληρη την υφήλιο. Η εκλογική του νίκη χαιρετήθηκε από παντού, σε ένα κόσμο που αισθάνθηκε προδομένος από τους προκατόχους του, δημοκρατικούς και ρεπουμπλικάνους. Οι προκλήσεις που ανέλαβε είναι πολλές και δύσκολες. Δυο πόλεμοι σε εξέλιξη, μια μεγάλη χρηματοοικονομική κρίση, υψηλή ανεργία, απαξιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, αναχρονιστικό και σχεδόν ανύπαρκτο δημόσιο σύστημα υγείας, πάσχουσα σε όλα τα επίπεδα κοινωνική περίθαλψη, παραπαίουσες διεθνείς σχέσεις, και οξύ πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό ανταγωνισμό από Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν κλπ. Το αν θα τα καταφέρει είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Ειδικά σε μια χώρα, όπου ο εκάστοτε πρόεδρος είθισται να συμμορφώνεται με τις «αόρατες» δυνάμεις που κυβερνούν, ειδάλλως να «τρώγεται» μέρα μεσημέρι.
5-Η δύναμη της φύσης και τα περιβαλλοντικά προβλήματα, που έπαψαν πλέον να απασχολούν κάποιους ειδικούς ή και γραφικούς, και πέρασαν στο mainstream της παγκόσμιας πολιτικής διαβούλευσης. Η «πράσινη» ανάπτυξη, η «πράσινη» τεχνολογία, και γενικά καθετί το «πράσινο», έγινε πλέον μόδα αλλά και κυβερνητική προτεραιότητα. Η δεκαετία μάλιστα έκλεισε με μια παγκόσμια συνδιάσκεψη που είχε θέμα το περιβάλλον, και στην οποία καταδέχθηκε να παραβρεθεί ακόμη και η Αμερική, που μέχρι τώρα σνομπάριζε παρόμοιες πρωτοβουλίες. Το αν θα υπάρξει κάποιο απτό αποτέλεσμα απομένει να αποδειχθεί, όπως απομένει να αποδειχθεί το αν όντως υπάρχει πρόβλημα κλιματικής αλλαγής προς το θερμότερο, αλλά και προς το χειρότερο…
6-Η ξαφνική οικονομική κρίση που γονάτισε την παγκόσμια αγορά επιφέροντας μια ύφεση, τα αποτελέσματα της οποίας ακόμη ζούμε και που δεν ξέρουμε την κατάληξή τους. Οι προειδοποιήσεις υπήρχαν, και η γενική ευδαιμονία είχε καταγγελθεί ως επίπλαστη, ειδικά στη χώρα μας. Η χρηματιστηριακή φούσκα της Ελλάδας στα τέλη της περασμένης δεκαετίας ήταν ένας προπομπός. Ο καταναλωτισμός βασίζονταν σε πήλινα θεμέλια. Το σίγουρο είναι πως η ευδαιμονία τελειώνει σιγά σιγά και τα κεφάλια πρέπει να μπουν μέσα. Απομένει να δούμε το τι μέλλει γενέσθαι, καθώς τόσο τα ελλείμματά μας όσο και τα υπέρογκα δημόσια χρέη, δημιουργούν μια σκληρή θηλιά γύρω από το λαιμό της χώρας μας. Μέχρι στιγμής επιβιώνουμε. Άσχετα αν έχουμε καταστεί το μαύρο πρόβατο και ο περίγελως των παγκόσμιων ΜΜΕ.
7-Η έξαρση της εγκληματικότητας που πολλοί αποδίδουν στη δυσανάλογα μεγάλη μεταναστευτική κίνηση τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς την Ελλάδα. Η Ελλάδα που αποτελεί και γεωγραφικό σταυροδρόμι των ηπείρων, αποτελεί εύκολο προορισμό των απανταχού της γης πικραμένων, που μαθαίνοντας για το γενικό μπάχαλο που επικρατεί, τη κατάσταση ανομίας που υπάρχει, είδαν φως και μπήκαν. Αποτέλεσμα; Σε μια χώρα που μετά βίας πιάνει τα 10 εκατομμύρια κατοίκους, ήρθαν να προστεθούν εκατοντάδες χιλιάδες (αν όχι μερικά εκατομμύρια) αλλοδαπών. Και έτσι έχουμε πλέον γειτονιές γκέτο διάφορων εθνικοτήτων, μαύρες πόρνες, Κινέζους μικροπωλητές, Ρουμάνους διαρρήκτες, Τσετσένους εκτελεστές, Γεωργιανούς μαχαιροβγάλτες, και γενικά κάθε καρυδιάς καρύδι. Και όταν βλέπουμε χώρες παραδοσιακά ουδέτερες και χωρίς καμία απειλή από πουθενά (Ελβετία) να συσπειρώνονται και να απαιτούν μέτρα δια των οποίων θα πάψει η αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους φυσιογνωμίας, τι να πούμε και εμείς που όντας στη «πυριτιδαποθήκη» που λέγεται Βαλκάνια, περιστοιχιζόμενοι απ` αυτούς που όλοι ξέρουμε, έχουμε γεμίσει τριτοκοσμικούς και άλλους «επισκέπτες».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου