Η γερμανική κυβέρνηση παλεύει να κρατήσει απόρρητα τα αρχεία για τον Eichmann

Η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί για ανεξήγητους λόγους να κρατήσει «σφραγισμένα» τα αρχεία για το βασικό οργανωτή του ολοκαυτώματος, Adolf Eichmann και συγκεκριμένα τις βασικές λεπτομέρειες των δεκαπέντε χρόνων που έμεινε ελεύθερος, από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και τη σύλληψή του.

Την υπόθεση έχει αναλάβει το Ομοσπονδιακό δικαστήριο της Λειψίας το οποίο έχει ξεκινήσει να εξετάσει τις 4.500 σελίδες των αρχείων, τις οποίες η μυστική υπηρεσία πληροφοριών της χώρας(ΒND) κρατούσε απόρρητα για περίπου 50 χρόνια.

Από τη πλευρά της η υπηρεσία ισχυρίζεται πως τα αρχεία εμπεριέχουν πληροφορίες και από άλλες μυστικές υπηρεσίες με αποτέλεσμα να εκφράζει τους φόβους της πως εάν δημοσιοποιηθούν να αποτρέπει ενδεχόμενη αντίστοιχη συνεργασία με άλλες χώρες στο μέλλον.

Ωστόσο δημοσιογράφοι, ερευνητές και πρώην πράκτορες της BND πιστεύουν πως στα επίμαχα αρχεία υπάρχουν πληροφορίες που μπορεί να αποδεικνύουν τη συμμετοχή Γερμανών αξιωματικών αλλά και αξιωματικών του Βατικανού στη διαφυγή του Eichmann και στη μη σύλληψή του για δεκαπέντε χρόνια.

Κριτικοί επίσης επί του θέματος, θεωρούν η απόκρυψη αυτών των στοιχείων γίνεται σκόπιμα για να αποφύγουν την επίσημη αμηχανία το Βερολίνο και το Βατικανό. Είναι γνωστό μάλιστα και καλά τεκμηριωμένο ότι ο Γερμανός επίσκοπος, Alois Hudal, βοήθαγε μεταπολεμικά τους ναζί να διαφύγουν δίνοντάς τους πλαστά διαβατήρια.

Ο Εichmann ήταν ο τελευταίος «δολοφόνος από γραφείο» του Τρίτου Ράιχ που, ως επικεφαλής του τμήματος IVB4 των SS στο Βερολίνο, ήταν αρμόδιος για τα τρένα που μετέφεραν εκατομμύρια ανθρώπους στα κέντρα εξολόθρευσης στην κατειλημμένη από τους Ναζί, Πολωνία.

Μετά από τον πόλεμο συλλήφθηκε αλλά κατάφερε να ξεφύγει από τους Συμμάχους καθώς βρισκόταν υπό «χαλαρή» επιτήρηση. Έζησε 15 χρόνια στην Αργεντινή, δουλεύοντας ως υπάλληλος σε εργοστάσιο της VW. Το 1960, συνελήφθη από τη Mossad στο Μπουένος Άιρες η οποία τον απήγαγε και τον πήγε στο Ισραήλ. Εκεί καταδικάστηκε σε θάνατο και κρεμάστηκε στις 31 Μαΐου 1962.

Η αίτηση για την «απελευθέρωσή» των αρχείων υποβλήθηκε από το Γερμανό δημοσιογράφο Gabriele Weber. Η απόφαση του δικαστηρίου για τον αν θα δημοσιοποιηθούν τα αρχεία αναμένεται να ανακοινωθεί τις επόμενες εβδομάδες.




ΠΗΓΗ