Ἡ «θεωρία» περί «παιδιῶν indigo», κατά μία ἄποψη, ξεκίνησε, ὅταν τό 1982, ἡ Ἀμερικανίδα ἀποκρυφίστρια Nancy Ann Tappe δημοσίευσε στό βιβλίο της «Understanding your Life Through Colour» («Κατανοώντας τή ζωή σου μέσῳ τοῦ χρώματος»), τήν θεωρία, πώς τό ὑποτιθέμενο «ἀνθρώπινο ἐνεργειακό πεδίο», ἡ «αὔρα», δηλαδή, πολλῶν παιδιῶν -τουλάχιστον ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1970 καί μετά- παρουσίαζε μιά συγκεκριμένη ἀπόχρωση τοῦ μπλέ, γνωστή στή χρωματολογία σάν «indigo». Ἡ συγγραφέας θεώρησε πώς τό χρῶμα αὐτό θά κυριαρχήσει σταδιακά στίς αὖρες τῶν ἀνθρώπων, δηλώνοντας ἔτσι τήν οὐσιαστική μεταμόρφωση τοῦ εἴδους μας καί τήν γενικότερη «στροφή μας πρός τήν πνευματικότητα».
Ἀρκετά χρόνια ἀργότερα, τό 1999, τό ζεῦγος Lee Carroll καί Jan Tober, θά συγγράψουν τό «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» («Τά παιδιά indigo: Τά Νέα Παιδιά ἔχουν ἀφιχθεῖ»), ἐπισημαίνοντας, πώς μιά νέα γενιά ἀνθρώπων ἐνσαρκώνονται στόν κόσμο μας. Δηλαδή, παιδιά μέ μπλέ αὔρα, ἰδιαίτερης εὐφυΐας μέ ἀνεπτυγμένες παραψυχικές δυνάμεις -διαίσθηση, τηλεπάθεια, πρόγνωση κ.λπ. παραθέτοντας καί ἕνα κατάλογο μέ «τά χαρακτηριστικά» πού ἔχουν δῆθεν τά παιδιά αὐτά, «ὥστε νά μπορέσει κανείς νά τά ἀναγνωρίσει». Τό γεγονός αὐτό -τῶν παιδιῶν indigo-, ἀποκαλύφτηκε στούς Carroll καί Tober, κατά δηλώσεις τους, «κατά τίς “συνομιλίες” τους μέ τό πνεῦμα Kryon»! (Βλέπε καί: περιοδικό «Διάλογος», τ. 55, σ. 21-29).
Κατά ἄλλη ἄποψη, τό θέμα ξεκίνησε στό τέλος τῆς προηγούμενης δεκαετίας μέ τήν ἔκδοση τοῦ βιβλίου «Children of light» («Παιδιά τοῦ Φωτός»), πού ἀποτελεῖ ἔκτοτε τή «Βίβλο» τῶν ἁπανταχοῦ Indigos. Τό βιβλίο, λίγο πολύ ἰσχυρίζεται ὅτι τά παιδιά, πού γεννήθηκαν καί συνεχίζουν νά γεννιοῦνται μετά τό ‘90, ἀποτελοῦν μέρος μιᾶς νέας γενιᾶς, μέ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά, πού θά σώσει τόν πλανήτη. Ἴσως γιά πολλούς ἀνθρώπους, ὅλοι αὐτοί οἱ ἰσχυρισμοί νά ἀκούγονται ἀναξιόπιστοι ἤ καί δαιμονικοί, στήν οὐσία ὅμως ἡ θεωρία «τῶν παιδιῶν μέ τήν μπλέ αὔρα, πού θά σώσουν τόν κόσμο» βρῆκε σημαντικό ἀντίκτυπο, κερδίζοντας ὅλους σχεδόν τούς ὀπαδούς τῆς New Age (Νέας Ἐποχῆς).
Σύντομα, κυκλοφόρησαν τά πρῶτα βιβλία «μελέτες» γιά τό ὅλο θέμα: «The Crystal Children» («Τά Κρυσταλλένια Παιδιά») τῆς Doreen Virtue, τό 2003, σχετικά ντοκιμαντέρ, ὅπως τό «The indigo Evolution» («Ἡ Ἐξέλιξη indigo»), τοῦ James Twyman καί σχετικές κινηματογρα-φικές ταινίες, ὅπως τό «indigo», τό 2003. Ἀκόμη, εἶδαν τό φῶς σχετικές ἀναφορές σέ τηλεοπτικές ἐκπομπές, ὅπως στήν CSI Files («Crime Scene Investigation», «Ἔρευνα τῆς Σκηνῆς τοῦ Ἐγκλήματος») -στό ἐπεισόδιο «The Unusual Suspect» («Ὁ Ἀσυνήθης Ὕποπτος»)- καί κυκλοφόρησαν video games, ὅπως τό παιχνίδι Fahrenheit (Φαρενάιτ) τῆς Atari, τό 2005.
Πολύ γρήγορα, τό ὅλο θέμα θά ἀναμειχθεῖ μέ ἀκόμη περισσότερα μυστήρια, ὅπως τήν πολυσυζητημένη θεωρία τῶν «Other-kins» (τῶν «ἀνθρώπων», πού δεν εἶναι ἄνθρωποι), πού ἀφορᾶ τήν «ἀνεξήγητη ἐνσάρκωση μαγικῶν πλασμάτων ἀπό τόν ἀστρικό κόσμο» (περιοδικό Mystery, τ. 25), ἀλλά καί τήν πολυδιαφημισμένη περίπτωση τῶν «παιδιῶν, πού γεννήθηκαν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1983» καί φέρουν δῆθεν στό κορμί τους «ἕνα ἰδιαίτερο σημάδι, μαζί καί μιά κληρονομημένη ἀνώτερη φύση». Τά παιδιά αὐτά, σύμφωναμέ τίς new age ἀντιλήψεις, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, ἔχουν αὔρα χρώματος «λουλακί» καί ἀποτελοῦν τή νέα γενιά παιδιῶν, πού «κατέβηκαν στή γῆ μέ ἕναν εἰδικό σκοπό».
Κατά τούς νεοεποχίτες, οἱ indigo «ἐπικοινωνοῦν μέ παράλληλες πραγματικότητες» καί μέ «ὀντότητες», πού ὑπάρχουν σέ «ἄλλες συχνότητες», κάτι πού δέν μποροῦμε ἐμεῖς νά τό προσεγγίσουμε. Οἱ πιστοί τῶν «θεωριῶν» αὐτῶν δέχονται ὅτι οἱ «indigo», ἀρχίζουν πλέον νά ἐνηλικιώνονται καί περιμένουν νά ἀφήσουν τό ἀποτύπωμά τους στήν ἀνθρωπότητα.
Βέβαια ἡ θεωρία παραλείπει νά ἀναφέρει πῶς ἐξηγοῦνται αὐτά τά φαινόμενα, δηλαδή, τό πῶς θά μποροῦσαν νά προκύπτουν μαζικά «ἀφυπνισμένα παιδιά» καί ἀρκεῖται στό νά ἀναφέρει ὅτι χάσαμε τήν ἐπαφή μας μέ «τό θεῖο» -σημειῶστε, «τό θεῖο», ὄχι τόν Θεό- καί τά παιδιά αὐτά ἦρθαν νά τήν ἐπαναφέρουν. Εἶναι ὅμως ἔτσι τά πράγματα; Μιά ματιά στήν γενικότερη προοπτική μέ τήν ὁποία βλέπουν αὐτά τά παιδιά τόν κόσμο εἶναι διαφωτιστική.
Βασικό μέρος τῆς κοσμοθεωρίας τους εἶναι ὅτι ἀποτελοῦν τήν νέα ἄρια φυλή, οὐσιαστικά καί ὅτι ἡ ὑπόλοιπη ἀνθρωπότητα θά πρέπει νά τούς σέβεται γιά τίς ἐξαιρετικές τους ἱκανότητες καί τίς δυνατότητες πού κρύβουν. Τί συμβαίνει ὅμως στήν πραγματικότητα; Σχετικά μέ ὅλα τα ἀνωτέρω, ἀξίζει νά ὑπογραμμιστεῖ, ὅτι δέν στηρίζονται σέ ἐπιστη-μονικά δεδομένα, ἀλλά ἀποτελοῦν «δόγματα» τῆς «Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου»!
Μεμονωμένα περιστατικά χαρισματικῶν παιδιῶν ἀσφαλῶς καί ὑπάρχουν, αὐτό δέ σημαίνει ὅμως πώς πρόκειται γιά μαζικό φαινόμενο. Αὐτό πού χρειάζεται πάντως νά τονιστεῖ εἶναι ἡεὐαίσθητη ψυχολογία τῶν γονιῶν. Τό τέστ μέ τίς 21 ἐρωτήσεις, πού παρουσιάστηκε στήν ἑλληνική τηλεόραση παραπλανᾶ τελείως τούς ἀνήσυχους γονεῖς καθώς ἀπό τήν σύνταξή του, τό ἐρωτηματολόγιο αὐτό προσδιορίζει σάν «παιδιά indigo», ἄτομα μέ γνωστές στούς ψυχιατρικούς κύκλους διαταραχές ὅπως μαθησιακῆς δυσχέρειας, -συμπεριφορᾶς καί μάθησης- ἤ ἐλαττωματικῆς προσοχῆς καί ὑπερκινητικότητας.
Κι ἐνῶ ὑπάρχουν γονεῖς, πού μέ κάθε εὐκαιρία βλέπουν στά παιδιά τους ἕναν ἐνσαρκωμένο ἄγγελο καί ἕνα μελλοντικό «θεό» καί μέ τίς ὑψηλές προσδοκίες τους ὑπερφορτώνουν τό παιδί, πνίγοντας συχνά τήν προσωπικότητά του, ὑπάρχουν ἄλλοι, πού ἀναζητοῦν ἀπαντήσεις καί πρακτικές λύσεις, προβληματισμένοι ἀπό τήν ἐξαντλητική, μή προσαρμοστική, ἀρνητική συμπεριφορά τοῦ παιδιοῦ τους. Οἱ γονεῖς αὐτοί ἀντί νά ζητήσουν ἐπιστημονική βοήθεια -στίς ἀκραῖες περιπτώσεις- ἀποδέχονται τίς θεωρίες περί «παιδιῶν indigo», μεταφράζοντας τήν ἀδιαφορία γιά τό σχολεῖο σάν ἔνδειξη πνευματικῆς ἀνωτερότητας, ἐπιτείνοντας τό πρόβλημα τοῦ παιδιοῦ!
Ἀξίζει νά τονιστεῖ καί πάλι ὅτι οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν αὐτῶν, πεπεισμένοι γιά τήν ἰδιαιτερότητα τῶν παιδιῶν τους -μερικοί φτάνουν σέ σημεῖο νά ἰσχυριστοῦν ὅτι τά παιδιά ἔχουν τηλεκινητικές, τηλεπαθητικές ἤ κάποιου ἄλλου εἴδους ψιονικές (psionic «παραψυχικές») δυνάμεις- δέν ἀποβλέπουν στό συνετισμό ἤ στήν φυσιολογική διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ. Ὅταν γιά παράδειγμα ἕνα τέτοιο παιδί δείχνει ἀντικοινωνική συμπεριφορά ἤ μειωμένη προσοχή στό σχολεῖο, οἱ γονεῖς, ἀντί νά λάβουν μέτρα πού θά βοηθήσουν τήν κατάσταση, ἀρκοῦνται στή διαβεβαίωση κάποιων «εἰδικῶν», ὅτι τά παιδιά τους «εἶναι indigo καί δέν πρέπει νά τά συνετίσουν γιατί αὐτά ξέρουν ἀπό μόνα τους τί κάνουν». Ἐπιπλέον σέ ὁρισμένες περιπτώσεις τό γνωστό σύνδρομο A.D.H.D. («Attention Deficit Hyperactivity Disorder»), δηλαδή τό «Σύνδρομο Μειωμένης Προσοχῆς καί Ὑπερκινητικότητας», μπορεῖ κάλλιστα νά παρερμηνευθεῖ ὡς παρουσία ἰδιοτήτων τῶν παιδιῶν indigo, σύμφωνα μέ τό ἐρωτηματολόγιο, πού παρουσίασαν οἱ συγγραφεῖς τοῦ «Children of light».
Τό κωμικό -ἀλλά καί συγχρόνως τραγικό- τῆς ὑπόθεσης εἶναι ὅτι, ἄν ἀπαντήσει κανείς στό ἐρωτηματολόγιο, θά «διαπιστώσει» ὅτι «μᾶλλον εἶναι κι ὁ ἴδιος indigo».Τελικά, μόνο ἐλάχιστοι φαίνεται, κατά τό σχετικό τέστ, νά μήν ἀνήκουν στήν «κατηγορία» αὐτή! Ἔτσι καί ἀλλιῶς δέν δίνεται -ὅπως τουλάχιστον ἰσχυρίζονται οἱ ἀποκρυφιστικοί κύκλοι- σημασία στό βασικό στοιχεῖο, τό «χρῶμα τῆς αὔρας», γιά τήν δῆθεν ἀναγνώριση ἑνός παιδιοῦ indigo.
Ἀλλά, ἄς μελετήσουμε καί τό ἐρωτηματολόγιο, ἀπό το ὁποῖο, κατά τούς συντάκτες του, ἀναγνωρίζονται τά «παιδιά indigo».
1. Συμπεριφέρεται τό παιδί σας μέ τρόπο αὐτοκρατορικό ἀπό μικρή ἡλικία;
2. Ἀρνεῖται νά ὑπακούσει σέ τυπικότητες ἐκδηλώνοντας θυμό ὅταν π.χ. πρέπει νά ἐπισκέπτεται κάποιους συγγενεῖς;
3. Ἔχει πλήρη συναίσθηση τοῦ ἑαυτοῦ του ἀπό μικρή ἡλικία;
4. Ἔχει μεγάλη δυσκολία νά ἀποδεχτεῖ τήν πειθαρχία καί τήν ἄσκηση ἐξουσίας;
5. Ἀρνεῖται κατηγορηματικά νά κάνει ἀκόμη καί ἁπλᾶ πράγματα πού τοῦ ζητᾶνε;
6. Δείχνει νά βασανίζεται ἔντονα ὅταν πρέπει νά περιμένει τή σειρά του σέ κάποια οὐρά;
7. Μοιάζει νά ἐνοχλεῖται ὅταν ζεῖ σέ συνθῆκες ρουτίνας πού δένπεριέχουν καμμιά δημιουργική δραστηριότητα;
8. Βρίσκει πάντα δικούς του τρόπους νά κάνει πράγματα στό σχολεῖο ἤ στό σπίτι πέρα ἀπό τούς συνηθισμένους;
9. Ἐκδηλώνει ἀπό πολύ νωρίς σημάδια ἀνεξαρτησίας;
10. Παραμένει ἀδιάφορο σέ ἐνοχική συμπεριφορά, π.χ. «θά τό πῶ στόν πατέρα σου καί θά δεῖς»!
11. Βαριέται γρηγορότερα ἀπό τά ἄλλα παιδιά ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένο νά κάνει κάτι;
12. Ἔχει δείξει ποτέ συμπτώματα δυσκολίας συγκέντρωσης ἤ ὑπερκινητικότητα;
13. Εἶναι ἐντυπωσιακά δημιουργικό;
14. Ἔχει ἀνεπτυγμένη διαίσθηση;
15. Σᾶς δίνει συχνά τήν ἐντύπωση μέσα στήν ἡμέρα ὅτι εἶναι ἰδιαίτερα ἀφηρημένο;
16. Ἔχει δείξει σημάδια ἰδιαίτερης εὐφυΐας;
17. Εἶναι προικισμένο μέ κάποιο ἰδιαίτερο ταλέντο;
18. Θά τό χαρακτηρίζατε ὀνειροπόλο;
19. Ἔχει τό παιδί σας βαθύ ὥριμο καί σοφό βλέμμα ἀπό πολλή μικρή ἡλικία;
20. Ἔχει ἀνεπτυγμένη τήν συναισθηματική εὐφυΐα, π.χ. ἐπικοινωνεῖ ἀπό μωρό μέ τή φύση καί ζῶα;
21. Σᾶς δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι διαβάζει τίς σκέψεις τίς δικές σας ἤ τῶν ἄλλων πού εἶναι κοντά του;
Τό παραπάνω ἐρωτηματολόγιο δημιουργήθηκε ἀπό τή Wendy H. Chapmen, στηριζόμενη στήν «προσωπική της ἐμπειρία μέ παιδιά indigo» καί στά στοιχεῖα πού παρουσιάζονται στό βιβλίο «The indigo Children: The New Kids Have Arrived» τῶν Jan Tober καί Lee Carroll καί παρουσιάστηκε στήν ἐκπομπή «Πῦλες τοῦ Ἀνεξήγητου» στόν τηλεοπτικό σταθμό Alter.
Γενικά, τό θέμα τῶν ἐν λόγῳ παιδιῶν ἐντάσσεται στήν ἐκτός Ἐκκλησίας «ἐσχατολογική» θεματολογία πού ἀναμένει «Σωτῆρες θεούς», «σωτῆρες ἐξωγήινους», «παιδιά τοῦ ‘83», «παιδιά indigo» κ.λπ. καί πού ἀντικατοπτρίζει τήν ἀνάγκη τοῦ μακράν τῆς Ἐκκλησίας ἀνθρώπου γιά ἀλλαγή, ἐπαναπροσδιορισμό τῆς ζωῆς καί γιά πίστη σέ «ἔξωθεν βοήθεια». Δέν ὑπάρχει τίποτα τό παράδοξο σέ ὅλα αὐτά, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψη τό ἰδεολογικό μπέρδεμα πού ἐπικρατεῖ στίς μέρες μας.
Ἀκόμη, ἀπό τά ἀνωτέρω προκύπτει τό συμπέρασμα ὅτι οἱ ἐν λόγῳ «θεωρίες» δέν στηρίζονται σέ κάποια ἐπιστημονικά δεδομένα, ἀλλά ὅτι γιά τήν ἀποδοχή «θεωριῶν» περί «παιδιῶν τοῦ ‘83» ἤ «παιδιῶν indigo» ἀπαιτεῖται ἤ παραδοχή ἑνός μοντέλου ἀποκρυφιστικοῦ ἤ νεοεποχίτικου τύπου, δηλαδή, μία θεολογία, κοσμολογία καί ἀνθρωπολογία διαφορετική καί ἀντίθετη ἀπό τήν θεολογία, κοσμολογία καί ἀνθρωπολογία τῆς Ἐκκλησίας.
Φυσικά, ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος νά διαλέξει ποῦ θά ἐναποθέσει τίς ἐλπίδες του γιά τήν προσωπική του σωτηρία ἤ γιά ὁ,τιδήποτε ἄλλο, ὅμως θά πρέπει νά γνωρίζει ὅτι εἶναι ἀσυμβίβαστη ἡ ἰδιότητα τοῦ βαπτισμένου Ὀρθόδοξου χριστιανοῦ καί τοῦ «πιστοῦ» τῶν παραπάνω κοσμοθεωριῶν.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου