Είναι η χθεσινή ρήξη με τους Ευρωπαίους μια φάση της διαπραγμάτευσης που τα δυο μέρη τραβούν στα άκρα το σχοινί πρίν συμφωνήσουν ή θα μας οδηγήσει σε μια τελική ρήξη που θα θέσει τη χώρα σε κίνδυνο έλλειψης ρευστότητας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σε πορεία εξόδου από την ΟΝΕ και ενδεχομένως και από την Ευρωπαική Ένωση;
Δύσκολο να απαντήσει κανείς σε αυτό το ερώτημα αφού δεν γνωρίζουμε τις διαθέσεις των διαπραγματευτών, ούτε των μεν ούτε των δε. Υπάρχει ακόμη ένα μικρό περιθώριο μέχρι το τέλος του μήνα οπότε λήγει και το υφιστάμενο πρόγραμμα που έχουμε υπογράψει και στη συνέχεια θα βρεθούμε χωρίς χρηματοδότηση από τους εταίρους και εκτός προγράμματος.
Από την 1η Μαρτίου και μετά, η χώρα θα εξαρτάται από τα διαθέσιμα που βρίσκονται εντός επικρατείας - δεν ξέρουμε πόσα ακριβώς είναι - αρκούν σύμφωνα με την κυβέρνηση για την κάλυψη των υποχρεώσεων της κάποιους μήνες, δεν αρκούν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ευρωπαίων.
Πολύ σημαντικό ρόλο θα παίζουν οι αποφάσεις του Προέδρου της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας κ. Μάριο Ντράγκι ο οποίος θα πρέπει να αποφασίζει (με τη σύμφωνη γνώμη των διοικητών και των άλλων εθνικών κεντρικών τραπεζών) αν θα ανανεώνει τις χρηματοδοτήσεις του τραπεζικού συστήματος από τον χρηματοδοτικό μηχανισμό ELA για να μην πτωχεύσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αν η ΕΚΤ συνεχίσει εγκρίνει ανά 15 μέρες την ανανέωση των χρηματοδοτήσεων, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα επιβιώνει, χωρίς βεβαίως να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει οτιδήποτε. Ούτως ή άλλως υπό αυτές τις συνθήκες η ελληνική οικονομία θα αντιμετωπίσει αφόρητο έλλειμμα ρευστότητας και οι πολίτες δεν θα μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, το ίδιο και οι επιχειρήσεις. Ήδη η ελληνική οικονομία βρίσκεται "στον πάγο" επί πολλούς μήνες, τα ρευστά διαθέσιμα όλων έχουν εξαντληθεί και η συνέχιση αυτής της αβεβαιότητας, όσο δεν καταλήγουμε σε μια συμφωνία με τους πιστωτές θα την εξωθεί ολοένα και περισσότερο σε μεγαλύτερα προβλήματα.
Παρόλα αυτά, πράγματι μπορούμε κάποιους μήνες να συνεχίζουμε τις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους αν αντέξουμε αυτό το πολύ μεγάλο κόστος από την έλλιεψη χρήματος και ίσως να αντιμετωπίσουμε το ενδεχόεμνο να μείνουν απλήρωτοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι κάποια στιγμή καθώς τα λεφτά θα τελειώνουν.
Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα επιλέξει να μπεί σε αυτή την περιπέτεια και αν οι Ευρωπαίοι που σήμερα δείχνουν οτι δεν κάνουν πίσω ούτε μια γραμμή από το προηγούμενο πρόγραμμα, θα συνεχίσουν να κρατούν την ίδια στάση.
Και ακόμη μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν οι πολίτες θα αντέξουν αυτή την κατάσταση και τι θα πούν αν ερωτηθούν μέσω ενός δημοψηφίσματος ή μέσω εκλογών. Μπορεί σήμερα η δημοτικότητα της κυβέρνησης να είναι στο ζενίθ, όμως δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιά θα είναι μετά από λίγους μήνες, όταν τα λεφτά έχουν εξαφανιστεί και οι πολίτες υποφέρουν.
Ίσως αυτή να είναι και η πρόθεση των Ευρωπαίων. Να μας πιέσουν δηλαδή τόσο πολύ, να φτάσουμε στα άκρα λόγω της έλλειψης χρήματος που να συμβιβαστούμε σε ένα νέο σκληρό μνημόνιο. Από την άλλη ίσως να είναι η ίδια και η πρόθεση της κυβέρνησης. Να κληθούμε έτσι, υπό ασφυκτικές συνθήκες, να διαλέξουμε τι θέλουμε μέσω εκλογών ή δημοψηφίσματος ώστε να μην έχει την ευθύνη της επιλογής. Αν τελικά δεν υπογράψουμε καμία συμφωνία με τους Ευρωπαίους, μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο οτι μέχρι το καλοκαίρι θα προκηρυχθούν εκλογές υπό απολύτως ασφυκτικές για την οικονομία συνθήκες.
Όλα αυτά είναι πιθανά, όπως πιθανή είναι και η εξεύρεση μιας λύσης στο ενδιάμεσο χωρίς να φτάσουμε εκεί. Όμως αν φτάσουμε, δεν αποκλείεται καθόλου οποιαδήποτε εξέλιξη, από την απόλυτη συμπαράσταση του λαού στην κυβέρνηση μέχρι την πλήρη εγκατάλειψη της από ψηφοφόρους, ακόμη και η πλήρης μεταστροφή της άποψης των πολιτών για το αν θέλουν Ευρώ (όπως σήμερα) ή θέλουν αποχώρηση από το Ευρώ και επιστροφή στη Δραχμή.
Την στιγμή αυτή όλα παίζονται και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα συμβεί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τίποτα δεν αποκλείεται.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου